وایکینگ‌ها دریانوردانی کارآمد بودند. آن‌ها سوار بر کشتی‌های چوبی، دریاهای خروشان و صخره‌ها و کوه‌های یخ را پشت سر می‌گذاشتند. وایکینگ ...
وایکینگ‌ها دریانوردانی کارآمد بودند. آن‌ها سوار بر کشتی‌های چوبی، دریاهای خروشان و صخره‌ها و کوه‌های یخ را پشت سر می‌گذاشتند. وایکینگ‌ها در دریاهای آزاد از بادبان‌های بزرگ و چهارگوش کشتی استفاده می‌کردند و با کمک ستارگان و خورشید جهت‌یابی می‌نمودند. دانش آن‌ها در خصوص شکل امواج، باد، ماه‌ها و پرندگان دریایی نیز در یافتن مسیر بسیار موثر بود، اما هرزمانی که به نزدیکی خشکی رسیدند. برای حرکت در آب‌‌های ساحلی، بادبادن‌ها را پایین می‌کشیدند و با پارو کشتی را هدایت می‌کردند. چوب به سرعت می‌پوسد، از این‌رو از اغلب کشتی‌های آن‌ها، بقایای اندکی برجای مانده است. اما خوشبختانه، به خاطر سنت وایکینگ‌ها مبنی بر دفن ثروتمندان در کشتی‌هایشان، تعداد انگشت شماری از ناوهای آن‌ها باقی مانده است. این شیر سنگی روزگاری دربندر یونانی پیروس قرار داشت. یک مسافر وایکینگ روی آن نوارهای حلقوی با نوشته‌های رونی، الفبای مردم اسکادیناوی، نقش کرد. پس از مدت‌ها، در سال 1687 سربازان ونیزی این شیر را به ونیز بردند. نوشته‌های رونی طوری سائیده شده‌اند که دیگر خوانده نمی‌شوند. این نوشته تنها مدرک درباره نواحی است که وایکینگ‌ها بدان سفر کرده بودند.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
