رابرت بی براندوم در این کتاب کوتاه که بر اساس سخنرانیهای اسپینوزا در دانشگاه آمستردام است، رویکردی عملگرایانه به بازنمایی و واقعیت ار ...
رابرت بی براندوم در این کتاب کوتاه که بر اساس سخنرانیهای اسپینوزا در دانشگاه آمستردام است، رویکردی عملگرایانه به بازنمایی و واقعیت ارائه میکند که از ریچارد رورتی و هگل استفاده میکند.
رورتی در دهه آخر زندگی خود بر اعتبار ضد استبدادی عملگرایی خود تأکید کرد. او عملگرایی را به عنوان ایمان مبارز مرحله دوم روشنگری دید. مرحله اول، همانطور که رورتی آن را تعبیر کرد، مربوط به رهایی ما از اقتدار غیرانسانی در مسائل عملی بود که باید انجام دهیم و کارها چگونه باید باشند. مرحله دوم پیش بینی شده بیشتر به رهایی ما از اقتدار غیرانسانی در مسائل نظری می پردازد.
براندوم نشان میدهد که چگونه پراگماتیسم از مدل سنتی واقعیت فراتر میرود، زیرا بر بازنماییهای شناختی ما از آن در زبان و اندیشه معتبر است، به مفهوم جدیدی از اینکه چگونه شیوههای گفتمانی به ما کمک میکنند تا با فراز و نشیبهای زندگی کنار بیاییم. هگل چالش با ایده واقعیت عینی را به عنوان ارائه هنجارهایی برای تفکر پیش بینی می کند که رورتی معتقد بود ما را ملزم به اجرای مرحله دوم روشنگری می کند. برخلاف رورتی، هگل گزارشی جزئی، سازنده، ضد استبدادی، غیر فتیشیستی و عملگرایانه اجتماعی از بعد بازنمایی محتوای مفهومی ارائه می دهد. در قلب آن گزارشی از بعد اجتماعی هنجارگرایی گفتمانی از نظر شناخت متقابل، و گزارشی از بعد تاریخی هنجارگرایی گفتمانی در قالب یک برداشت جدید متمایز از عقلانیت جمعی است که گذشته را به سنت تبدیل می کند. آرمانگرایی او بدلیل عملگرایانه مشخصی را برای معناشناسی جهانی رورتی ارائه میکند
ضد بازنمایی معرفتی
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.