در این کتاب، چکیده‌ای از نوشته‌های تلخ و شیرین روزگار سپری شده‌ی زنی را می‌خوانید چون هزاران هزار زن ایرانی آرمانگرا که برای ذره‌ای ت ...
در این کتاب، چکیده‌ای از نوشته‌های تلخ و شیرین روزگار سپری شده‌ی زنی را می‌خوانید چون هزاران هزار زن ایرانی آرمانگرا که برای ذره‌ای تغییر، سال‌ها تلاش کرده‌اند؛ گرچه گاه سرخورده شده‌اند، ولی هرگز تسلیم نا‌امیدی نشده‌اند و به کمک هم، باز ایستاده‌اند و جوانه‌ی امید را بارور کرده‌اند. آنان با آرمان‌های‌شان (آزادی، صلح، برابری و عدالت اجتماعی)، در ایران و جهان زندگی کرده‌اند و با صبر و حوصله، رویاهای‌شان را بافته‌اند و برای نسل‌های آتی، باقی گذاشته‌اند.
نوشته‌های من هم چون نوشته‌های هزاران هزار زنی که در پستو‌ها باقی مانده‌اند و خاک می‌خورند، در پستو باقی می‌ماند اگر نزدیکانم بارها و بارها از من نمی‌خواستند تا پراکنده نویسی‌هایم را سر و سامان دهم و به روایت زندگی اجتماعی خود بپردازم.
روایتی که می‌خوانید، روایت رویدادهایی است که خود در مسیر آن قرار داشته‌ام و پس از سال‌ها تلاش کرده‌ام فارغ از هرگونه جهان‌بینی و تفکر سیاسی، بدون در نظر گرفتن جنسیت، نژاد و ملیت آنها را بنویسم، و پایبند به آزادی و حقیقت باشم تا تکه‌ی کوچکی از پازل تاریخ جنبش مردمی، به ویژه جنبش زنان در ایران را به نمایش بگذارد. با این امید که اجزای دیگر پازل توسط سایر کنشگران نوشته شود تا تصویر روشن تری از تلاش‌های مردم در چهل سال اخیر در اختیار جوانان قرار گیرد
...
پس از انقلاب اسلامی، یکی از هولناک‌ترین دوران زندگی هم‌میهنان بهایی در ایران آغاز شد. آنها که همیشه، با رنج فراوان در سرزمین خود زندگی کرده و طعم سرکوب روحانیت شیعه‌‌ی دوران قاجار و پهلوی را چشیده بودند، پس از انقلاب و حاکمیت اسلامی، بهای سنگین‌تری برای باورهایشان پرداختند. یکی از شرم‌آورترین حرکت‌های حکومت اسلامی که در حق بهاییان روا داده شد، تخریب گورستان‌های آنان در تهران و شهرستان‌ها بود. پس از تخریب «گلستان جاوید» در تهران، هموطنان بهایی، عزیزان خود را نزدیک گلستان جاوید، جایی در منطقه‌ی خاوران به خاک سپردند و بعد از آن، عزیزان اعدامی گروه‌های چپ، طی سال‌های دهه ۶۰ به ویژه سال ۶۷ در گورهای جمعی جنب گورستان شهروندان بهایی به خاک سپرده شدند و دشت خاوران، گلزار عاشقان آزادی و عدالت و برابری شد.
از متن کتاب
خدیجه مقدم، فعال حقوق زنان و محیط زیست متولد سال ۱۳۳۱ تهران است با تجربه‌ی سال‌ها فعالیت سیاسی و مدنی. او عاشقانه زیسته و برای بهبود زندگی خود، خانواده و مردم عاشقانه تلاش کرده است. بخشی از تجربه‌های خدیجه مقدم و همراهان‌اش برای استفاده تلاشگران مدنی در این کتاب به یادگار گذاشته شده است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
