مثنوی معنوی به شیوه ی مرسوم به ابواب و فصول، مدون و مرتب نشده، بلکه بر پایه ی اجمال و تفصیل انشاء شده است. بدین معنی که مولانا به سبب سرعت ان ...
مثنوی معنوی به شیوه ی مرسوم به ابواب و فصول، مدون و مرتب نشده، بلکه بر پایه ی اجمال و تفصیل انشاء شده است. بدین معنی که مولانا به سبب سرعت انتقال و قوّت ابتکار، از سخن، سخن می شکافد و از نکته، نکته می آرد و از حکایت به حکایت دیگر می رود و از تمثیل به تمثیل دیگر. آن گاه از هر بخشِ حکایت، نکاتی صدرنگ بر حسب استعداد مخاطب ایراد می کند و گریزهای اخلاقی و عرفانی و اجتماعی و روان شناختی می زند. چه بسا در ضمن ایراد نکات، حکایت در دل حکایت آورد، حال آن که هنوز حکایت اصلی را به پایان نبرده، و این توالی حکایات با نکته گویی های بی شمار همراه است تا آن که دوباره بر سر سخن اصلی بازگردد.
این جهش ها و انتقالات پیاپی و لایه لایه بودن موضوعات مثنوی یکی از علل دشواری فهم مثنوی است، حال آن که در مثنوی وضوحی تام به کار رفته و هیچ مطلبی به روش فضل فروشان حرفه ای گنگ و مغلق بیان نشده است. بدین سان برای فهم اندیشه های مولانا چاره ای نیست جز آن که مطالب اجمالی را به مطالب تفصیلی و بالعکس ارجاع دهیم و تفسیر مثنوی را از خود مثنوی بجوییم.
کریم زمانی، قرآن پژوه و مولوی شناس، در سال 1330 در تهران متولد شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی به فراگیری زبان عربی پرداخت و از اواسط دوران دبیرستان به آموزگاری در دبستان مشغول شد. پس از اتمام دبیرستان با ورود به دانشکده ی ادبیات دانشگاه تهران در رشته ی ادبیات عرب به تحصیل پرداخت. وی از پایان دوره ی کارشناسی تاکنون تمام تمرکز خود را روی تحقیق و پژوهش در حوزه ی تاریخ و دین، متون عرفانی به خصوص مثنوی گذاشته است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.