«کفشهای کتانی»، سوگوارهای است در رثای سالهای از دست رفتهی عمر، ابرهای سرگردانِ هویت، و قلبهای زخم خورده از نیشِ زمانه. واژهها، ...
«کفشهای کتانی»، سوگوارهای است در رثای سالهای از دست رفتهی عمر، ابرهای سرگردانِ هویت، و قلبهای زخم خورده از نیشِ زمانه. واژهها، با سینه ای مالامال از درد و حرمان، ساده سخن میگویند اما سکوتشان حتی، پر از ناگفته هاست. «کفشهای کتانی»، واگویهای است از هجرانیها، دلتنگیها، و ملالتها. «کفشها کتانی»، مجموعهای است از فریادهای آرامِ دلواپسی در گوشِ سنگینِ ناسپاسی. ذهنِ راوی، با «کفشهای کتانی» به راه میافتد و بر سنگفرشِ گرمِ احساس، تا رسیدن به مأوایی سرشار از آرامشِ خیال، تا دوردستِ افق پیش میرود؛ آنجا که آسمانش سبز و زمینش آبی است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.