ما انسان ها جانورانی ناکامل و پرداخت نشده ایم که خود را با فرهنگ تکمیل میکنیم و می پردازیم؛ البته نه از طریق فرهنگ به معنای ...
ما انسان ها جانورانی ناکامل و پرداخت نشده ایم که خود را با فرهنگ تکمیل میکنیم و می پردازیم؛ البته نه از طریق فرهنگ به معنای عام، بلکه به صورت های بسیار جزئی آن: یعنی با فرهنگ جاوه ای، هوپی و ایتالیایی، فرهنگ طبقۀ بالا و پایین، دانشگاهی یا تاجر پیشه. از قابلیت یادگیری انسان و انعطاف پذیری او بسیار سخن رفته است، ولی حتی از آن حیاتی تر، وابستگی شدید او به نوع خاصی از یادگیری است که همان دستیابی به مفاهیم، ادراک و کاربرد نظام های خاص معنای نمادین است. سگ های آبی برای خود سد می سازند و پرندگان آشیانه، زنبورها جای خوراکشان را پیدا میکنند، بابون ها گروه هایی اجتماعی را سازمان می دهند و موش ها بر اساس صورت هایی از یادگیری که بیش تر متکی بر آموزش های رمزبندی شده در ژن هایشان است، جفت گیری میکنند و در برابر محـرک های خـارجی با الگـوهای مناسبی واکنش نشان می دهنـد؛ بدین سان، کلیدهای جسمانی در قفل های ارگانیک جا داده می شوند. ولی انسان ها سد و سرپنـاه می سازند، خـوراک شان را می یابند، گـروه های اجتماعی شان را سازمان می دهند و با راهنمایی دستورهایی جفت جنسی شان را پیدا میکنند که به طور ژنتیکی رمزبندی نشده اند، بلکه با نمودارها و طرح ها، دانش شکار، نظام های اخـلاقی و داوری های زیبایی شنـاختی عمل میکنند؛ بدین سان، ساختـارهای مفهومی استعدادهای بی شکل را قالب بندی میکنند.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.