زندان‌های من یکی از آن کتاب‌هایی چون نایب کشیش ویکفیلد و پل و ویرژینی است که به وجهی قاطع، به نزدیک نسل‌های آینده، پذیرفته شده‌اند و به ...
زندان‌های من یکی از آن کتاب‌هایی چون نایب کشیش ویکفیلد و پل و ویرژینی است که به وجهی قاطع، به نزدیک نسل‌های آینده، پذیرفته شده‌اند و به ههمۀ زبان‌های روی زمین برگردانده شده‌اند و به صورت میراث مشترک سراسر عالم بشری درآمده‌اند و تا روزی که طبایعی در جهان باشد که بتواند به خواندن سرگذشت‌های گیرا و دردناک دستخوش تأثر شود، جاودانه، یعنی همیشه خوانده خواهند شد. اما آنچه مایه‌ی تفوق بی‌چون و چرای اثر سیلویو پلیکو بر شاهکارهای دیگر می‌شود، این است که زندان‌های من داستانی نیست که کم‌و‌بیش خوب پیدا شده باشد و بیش و کم خوب بازگفته شده باشد. این کتاب زاده‌ی حقیقت و تجربه است. شرح خیالپردازانه‌ی حوادث نیست. داستان رنج‌هایی نیست که زاده‌ی خیالپردازی باشد و نویسنده به خوانندگانش عرضه بدارد. شرح رنج‌هایی است که حقیقت دارد، شرح رنجی‌های خود نویسنده است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
