«از همان صفحهي اول، خوانندهي «چگونه شعر بخوانيم» درمييابد که، سرانجام، کتابي نوشته شده که ميخواهد به اين اتهام آدريان ميچِل [شاعر ...
«از همان صفحهي اول، خوانندهي «چگونه شعر بخوانيم» درمييابد که، سرانجام، کتابي نوشته شده که ميخواهد به اين اتهام آدريان ميچِل [شاعر انگليسي] پاسخ بدهد: «بيشتر آدمها بهايندليل بيشتر شعرها را ناديده ميگيرند که بيشتر شعرها بيشتر آدمها را ناديده ميگيرند». ايگلتون خود را «نظريهپردازيْ ادبي با گرايشات سياسي» ميداند. دستاورد چشمگير اين کتاب اثبات اين موضوع است که نظريهپردازاني ازايندست تنها کساني هستند که ميتوانند نشان دهند که شعر بهراستي در پِي چيست. ايگلتون، از طريق مجموعهاي از خوانشهاي درخشان و موشکافانه – از ييتس و فِراسْت و آودِن و ديکِنسُون – که طوري در دل کارکردهاي نقد تدوين شدهاند که احتمالاً تشريح آن فقط از عهدهي او برميآيد، نشان ميدهد که نظريهي ادبي، اگر بهطور جدّي درک شود، چگونه ميتواند زمينهاي براي درک شعر فراهم کند. اين کتاب دفاعيهاي حياتي از شعر در زمانهي ما خواهد بود.»
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.