قبل از اسلام، متن و يا سندی مشخص در دست نيست تا بتوان به ماده زبان و شعر هورامی استناد و يا احتجاج كرد؛ اما بنا به وجود مجموعه ای از عناصر ...
قبل از اسلام، متن و يا سندی مشخص در دست نيست تا بتوان به ماده زبان و شعر هورامی استناد و يا احتجاج كرد؛ اما بنا به وجود مجموعه ای از عناصر واژگانی به جا مانده در متون زبان های: (اوستا، فرس قديم، پهلوی شمالی، ميانه و...) كه با زبان کردی هورامی اشتراك لفظی و محتوایی دارند؛ می توان اين زبان را هم ريشه و هم تبار اين گونه زبان ها دانست. برخی متون موجود در اوایل اسلام نيز مبين و دلالت گر صورت تحول يافته «زبان و شعر هورامی» بعد از اسلام است، ولی با توجه به عدم انطباق و يا فقد سنخيت آن با ظهور دين اسلام و انتساب مجوس بودن (گاور) به آن ها، بعدا" اين دو مقوله تحريف و به شكل ديگری درآمده و از آن هنگام به بعد تحت نام «گوران» معروف شده است. هر چند در مستندات تاريخی از عنوان زبان کردی هورامی ياد نشده ولی متون «شعر» آن در طول (١٤ قرن) متمادی، می تواند تبلور تاريخ زبان، فرهنگ و ادبيات هورامی باشد. «هورمزگان، شعر آیینی يارسان، ملحونات فهلویات، چامه های بیسارانی، صیدی، مولوی، احمد بَگ كوماسی» و حضور صدها دواوين شعر ديگر هورامی از نيمه قرن دوم تا عصر حاضر مصادیقی برای چنين دیدگاهی است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
