سوتلانا الکسیویچ (۱۹۴۸) اولین نویسنده ی تاریخ است که به خاطر نوشته هایش در ژانر مستندنگاری جایزه ادبی نوبل را از آن خود کرد. جنگ چهره ی زنان ...
سوتلانا الکسیویچ (۱۹۴۸) اولین نویسنده ی تاریخ است که به خاطر نوشته هایش در ژانر مستندنگاری جایزه ادبی نوبل را از آن خود کرد. جنگ چهره ی زنانه ندارد روایت پُرفرازونشیب این مستندنگار بلاروسی است از روزگار و خاطرات زنانی که در ارتش اتحاد جماهیر شوروی در جنگ جهانی دوم جنگیدند و حالا بعد از سالها از کابوس ها تنهایی و هولهایشان می گویند. او چندصد نفر از این زنان را می یابد و با تمامشان حرف می زند از هر قشری هستند؛ پرستار تک تیرانداز خلبان، رخت شور ،پارتیزان، بیسیمچی و... خاطرات تکان دهنده اند... زنانی که پوتین پوشیدند و در ترکیب خاک و خون و ترس زنده ماندند. الکسیویچ با تدوین این آدمها کنار هم کلیتی می سازد متناقض و شورانگیز پرهیاهو و صامت... کتاب گاه شامل چنان لحظاتی می شود که فراتر از خوانده ها و شنیده های مرسوم است درباره ی جنگ بی پرده و عریان است و ناگهان مادری را به ما نشان می دهد که برای عبور از خط بازرسی آلمانی ها بچه اش را نمک اندود می کند تا تب کند و سربازان بهراسند از تیفوس و او بتواند در قنداق بچه ی گریان با پوست ملتهب سرخ شده دارو ببرد برای پارتیزان ها... و این کتاب چنین آدمهایی است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
