جان بورمن حالا دیگر هفتاد ساله است وشاید بیش تر از یکی دو فیلم دیگر نسازد.اما مرور کارنامه ی چند دهه فیلمسازی اش یادآور ذوق و توانایی سینما ...
جان بورمن حالا دیگر هفتاد ساله است وشاید بیش تر از یکی دو فیلم دیگر نسازد.اما مرور کارنامه ی چند دهه فیلمسازی اش یادآور ذوق و توانایی سینماگری است که باشجاعت و تسلط ،ژانرهای مختلفی را تجربه کرده و آثاری متفاوت و به یاد ماندنی را پدید آورده است. بورمن می گوید در طی بیست سالی که ساکن ایرلند بوده مارتین کاهیل،قهرمان فیلم«ژنرال»را می شناخته و اخبار کارهای پیچیده ی اورا دنبال می کرده تا زمانی که متوجه شده یک خبرنگار جنایی به نام پل ویلیامز پابه پای پلیس مشغول تحقیق و تعقیب نحوه ی تبهکاری های مارتین کاهیل است.پل ویلیامز همه ی اطلاعاتش درباره ی این شخصیت عجیب و غریب رادر کتابی به نام«ژنرال» منتشر میکند و بورمن براساس همین کتاب فیلمنامه اش را می نویسد. «ژنرال»احتمالا بهترین فیلمی است که بورمن نوشتاه و کارگردانی کرده؛فیلم پخته و کاملی که در همه ی ابعاد فیلمنامه و کارگردانی و بازیگری و موسیقی و فیلمبرداری و تدوین درست و بی نقص است وبا پشتوانه ی هوشمندی تحسین برانگیز فیلمساز،از داستانی واقعی یاپس زمینه های سیاسی-اجتماعی به اثری هنرمندانه با لایه های معنایی چندگانه تبدیل می شود.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
