یکى از نخستین نشانه هاى شعر حکمت، برهنه بودن از جامه ى چرک تکلف است. شعر حکمت به شرط صدق درون، از عقل تکلف و تکلف عقل، پرهیز مى کند. نه د ...
یکى از نخستین نشانه هاى شعر حکمت، برهنه بودن از جامه ى چرک تکلف است. شعر حکمت به شرط صدق درون، از عقل تکلف و تکلف عقل، پرهیز مى کند. نه دوزخ مضمون، نه جهنمِ شکل! شعر حکمت، فراتر از این اشاره ها حضورى فراگیر دارد، همه ى حیات ... همان حکمت است. مرا با مدرسان ساعت حکمت؛ و درس و مشق این امور کارى نیست. اشاره ى ما به فراز شکل ها، صورت ها، تعاریف نو و کهنه، و جهان ترجمه زده ى کلمه کش است. براى ما کلمه، در شعر حکمت به وجاهت نامیرا مى رسد. زنهار... مخاطب ـ حکیم خوب مى داند، شعر حکمت، حکم صادر نمى کند، منشور مزامیر است، نه دستورالعمل و نه مانیفست عقیدتى! شعر حکمت، نکته ى نخست است اما نقطه ى آخر نیست. ما تازه در آغاز راه ایم و رؤیاهاى شریف پیش رو داریم. این کشف، یک پیشنهاد و این پیشنهاد، یک کشف است: زبان زبان ها! شعر حکمت، با روح شعر کار دارد، نه نزاع بیهوده و تقابل شعر نو و شعر کهنه. تو شعر حکمت بیاور، حالا به هر سیاق و به هر سلوک.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
