مِل گاسو و بکت سال‌ها به‌طور منظم یکدیگر را می‌دیدند و درباره‌ی اجرای نمایش‌ها، موفق یا ناموفق بودن آن‌ها، کار کارگردانان و بازیگران ...
مِل گاسو و بکت سال‌ها به‌طور منظم یکدیگر را می‌دیدند و درباره‌ی اجرای نمایش‌ها، موفق یا ناموفق بودن آن‌ها، کار کارگردانان و بازیگران حرف زده‌اند که از خلال آن می‌توان به دیدگاه بکت درمورد چگونگی اجـرای نمایشنامه‌هایش پی برد.
آن‌ها طبق قواعد همیشگیِ بکت باهم گفت‌وگو می‌کردند: فقط گپی دوستانه و نه مصاحبه‌ای که در مطبوعات منتشر شود، بدون قلم و کاغذ جهت یادداشت‌برداری یا استفاده از ضبط‌صوت.
گاسو بعد از هر ملاقات، در هتل، گفت‌وگوها را در دفتر خود ثبت کرده که بخش اصلی این کتاب را تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، او با کارگردانانی چون مایک نیکولز و دبورا وارنر، که آثار بکت را اجرا کرده‌اند، مصاحبه کرده است، و همچنین بازیگران محبوب بکت نظیر جک مگ گوران و بیلی وایتلا که درباره‌ی نحوه‌ی کارگردانی بکت و رابطه‌ی او با بازیگرانش خاطرات جالبی را نقـل کرده‌اند
در بخشی از «گفت‌وگوهایی با بکت و درباره‌ی او» می‌خوانیم:
برای غیرخودی‌ها، بکت شمایلی از ریاضت و ابهامی دیرفهم بود. علی‌رغم آنچه به نظر می‌رسید، وی فردی مهربان، کنجکاو و قابل اعتماد بود که نیازها و خواسته‌های دیگران را با رویی گشاده می‌پذیرفت: هنرپیشه‌ها، نمایشنامه‌نویسان دیگر، فرزندان دوستانش، استادانی که آثارش را تدریس می‌کردند و همه‌ی آنهایی که دلایلی معقول برای دیدار با او داشتند. گرچه شایع شده بود او در مخالفت با هر تغییری در نمایش آثارش سرسخت است، ولی انعطاف هم داشت و کسی نبود که به دلایلی سطحی از اجرایی که آن را ندیده شکایت کند. در واقع روحیه‌ی او، وقتی کسی از حصار اولیه‌ی حریم شخصی‌اش عبور می‌کرد، آسیب‌پذیر بود.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
