قسمت های عمده ی منطقه ی قفقاز جنوبی (به جز نواحی غربی و شمال غربی گرجستان در حاشیه ی دریای سیاه) برای هزاران سال همچون دیگر نقاط تابع حکوم ...
قسمت های عمده ی منطقه ی قفقاز جنوبی (به جز نواحی غربی و شمال غربی گرجستان در حاشیه ی دریای سیاه) برای هزاران سال همچون دیگر نقاط تابع حکومت های مرکزی، از حکومت مرکزی ایران تبعیت می کرد. این مناطق در ادوار مختلف تاریخی پیوندهای گسترده ی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با بقیه ی نقاط ایران داشتند. این موضوع موجب شده بود که ساختارهای مذکور در قفقاز با دیگر مناطق فلات ایران همسان باشد.
نوع تعامل حکومت مرکزی و قدرت های مستقر در داخل ایران با مردم گوشه ی شمال غرب کشور - بعدها قفقاز نام گرفت - که بعضاً به لحاظ تنوع قومی و فرهنگی دارای تمایزاتی با اکثریت جامعه بودند، در دوره ی صفویه، افشاریه و زندیه، به ویژه در شرایط ضعف و سستی قدرت مرکزی و مقاطع گذار حکومت ها، موجبات پیدایی خان نشین های محلی را پدید آورد. دخالت قدرت های خارجی (عثمانی و روسیه) نیز زمینه ی جدایی منطقه ی قفقاز از ایران را در اوایل دوره ی قاجار فراهم کرد. در واقع ترکیبی از عوامل داخلی و پیامدهای محلی آن در قفقاز، به علاوه ی مداخلات خارجی، جدایی این منطقه از ایران را رقم زد.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.