عباس عظیمی، نویسنده ی افغانستانی متولد و ساکن شهر اراک است. گاهی به قبرها هم نگاه کن اولین مجموعه داستان اوست؛ از آن دست اولین ها که مثل مو ...
عباس عظیمی، نویسنده ی افغانستانی متولد و ساکن شهر اراک است. گاهی به قبرها هم نگاه کن اولین مجموعه داستان اوست؛ از آن دست اولین ها که مثل مواجهه با ترسی نازیسته غریزی و هول انگیز و تکان دهنده است. عظیمی در این کتاب به رغم غالب هم نسلانش در بند مایه های زادبوم نمانده است وقتی او از آوارگی ترس انتظار ،تنهایی، جنگ دلتنگی و مرگ قصه میسازد مخاطبی جهان وطن را تصور میکند و برای او مینویسد. در این کتاب ما از درون با آدم ها مواجه میشویم و صدای ذهنشان را مثل کهنه رفیقی هم دل میشنویم. نخ پیوند این داستان ها همین «مواجهه» است. شخصیت های این کتاب همگی افغانستانی هستند؛ بیشتر مهاجر و عده ای هم مقیم وطن. با آن که نویسنده چهره هایی آشنا و به کرات تصویر شده را انتخاب کرده اما هرگز روایتی تکراری و کلیشه ای نساخته است. کارگران مهاجر پناهنده های آواره و رنج دیدگان اسیر در وطن؛ شخصیت های فلزی این داستانها از این جنس هستند اما آلیاژهای دیگری هم دارند و همین چهره هایی سراسر انسانی از ایشان ساخته است. عباس عظیمی راوی موقعیتهای سهل و ممتنع است؛ گزارشگر یک روان زخم کهنه شاید بتوان به تعبیری دیگر این مجموعه را «موقعیت هول» نامید
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
