بسیاری اعتقاد دارند عشق ذاتاً آن قدر مهیج، زیبا و خردمند است و خودش راهش را پیدا می‌کند که نیازی به چهارچوب و آموزش ندارد. بعضی از افراد ...
بسیاری اعتقاد دارند عشق ذاتاً آن قدر مهیج، زیبا و خردمند است و خودش راهش را پیدا می‌کند که نیازی به چهارچوب و آموزش ندارد. بعضی از افراد اعتقاد دارند عشق اصلاً چهارچوب پذیر نیست و خودش چهارچوب شکن است. آن‌ها می‌گویند اگر برای عشق باید و نباید تعیین شود، معنا و مفهوم آن از بین خواهد رفت. از یک سو این صحبت‌ها درست است، زیرا به ما آموخته‌اند که قانون مندی، آگاهی و مهارت از عقل سرچشمه می‌گیرد و عشق از دل و دیوانگی. اما آیا نمی‌توانیم عقل و عشق را درآمیزیم و طرحی نو در اندازیم؟ قرار نیست صفر یا صد باشیم. آیا مهارت و آگاهی در عشق ورزی نمی‌تواند باعث استمرار همان عشق با همه ویژگی‌های جذابش شود؟ بیش از 90% از ازدواج‌ها، امروز با عشق آغاز و فردا به نفرت و جدایی تبدیل می‌شوند. این همه شکست چه دلیلی می‌تواند داشته باشد؟ اگر نگاهی صلح جویانه و عاری از تعصب داشته باشیم می‌توانیم بر این تفکر صحه بگذاریم که برای همزیستی متعالی هم به مهارت نیاز داریم و هم به قلب و احساس!
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 تصنيف من قبل مستخدمينا)
