میان فزود اصطلاحی نوپدید است که ظاهرا نخستین بار جلال خالقی مطلق آن را با تسامح و تساهل معادلی برای جملۀ معترضه منظور داشته اند. (یادد ...
میان فزود اصطلاحی نوپدید است که ظاهرا نخستین بار جلال خالقی مطلق آن را با تسامح و تساهل معادلی برای جملۀ معترضه منظور داشته اند. (یادداشت‌های شاهنامه، انتشارات دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 11، ص 42) و نیز شرط تسامح و تساهل بدین صحبت است که بین این دو عنوان نسبت عموم و خصوص مطلق حاکم است؛ زیرا جملۀ معترضه تنها یک جمله است بی هیچ معنا و پیام خاص و شاید تنها مزیت آن تنزیه کلام باشد. اما میان فزود از جامعیتی همه سویه برخوردار است زیرا از لحاظ ساخت می‌تواند در قالب یک کلمه، یک جمله، یک مصراع، یک بیت و حتی چند بیت در بین اجزاء کلام حضور داشته باشد و از جهت معنا هم نویسنده یا شاعر - به ویژه فردوسی - به عمد از این شیوه دستوری و تا حدی هم بلاغی برای القا و ابلاغ مفاهیم و معانی بلند و برجسته بهره می‌گیرد.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
