میرزا محمدتقی خان متخلص به بهار زادۀ ۱۸ آذر ۱۲۵۶ در شهر مشهد، ادیب و سیاستمدار برجستۀ معاصر است. او که از نوجوانی به اتفاق پدرش در مجامع آ ...
میرزا محمدتقی خان متخلص به بهار زادۀ ۱۸ آذر ۱۲۵۶ در شهر مشهد، ادیب و سیاستمدار برجستۀ معاصر است. او که از نوجوانی به اتفاق پدرش در مجامع آزادیخواهان حاضر میشد، با افکار جدید آشنا شد به مشروطه و آزادی دل بست. او در سال ۱۳۰۳، در دوره نخستوزیری رضاخان با همراهی و همکاری میرزادۀ عشقی، مثنوی معروف «جمهوری نامه» را در مخالفت با جمهوری رضاخانی سرود از این رو دوران رضاشاهی، برای او دوران دوری از سیاست و نزدیکی به علم و فرهنگ بود. پس از شهریور ۱۳۰۳ او در کابینۀ قوام وزیر فرهنگ شد و به عنوان نمایندۀ تهران به مجلس پانزدهم راه یافت. بیماری سل و ناتمام ماندن پروسۀ درمان، او را بیش از پیش ضعیف کرد. نهایتاً بهار در روز دوم اردیبهشت ۱۳۳۰، در حالی که شصت و چهار ساله بود، زندگی را بدرود گفت. مقالات کتاب حاضر به قلم بزرگانی چون: محمد دبیرسیاقی، احمد سمیعی گیلانی، باستانی پاریزی، مظاهر مصفا، جلیل تجلیل و دیگران در پنجاهمین سالگرد درگذشت بهار گردآمده است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.