تحلیل انتقادی مقاله کلاسیک مطالعات پسااستعماری اسپیواک در سال 1988، که در آن او استدلال میکند که مشکل اصلی برای فقیرترین و به حاشیهرفته ...
تحلیل انتقادی مقاله کلاسیک مطالعات پسااستعماری اسپیواک در سال 1988، که در آن او استدلال میکند که مشکل اصلی برای فقیرترین و به حاشیهرفتهترین افراد جامعه (فرعطلبان) این است که آنها هیچ بستری برای بیان نگرانیهای خود و هیچ صدایی برای تأثیرگذاری بر بحثهای سیاسی یا مطالبات ندارند. سهم عادلانه تری از کالاهای جامعه
موضوع اصلی کار گایاتری اسپیواک توانایی افراد در تصمیم گیری های خود است. در حالی که هدف اصلی اسپیواک این است که روشهایی را در نظر بگیرد که «فرعیها» - اصطلاح او برای بومیان محروم در جوامع استعماری - توانستند به عاملیت دست یابند، این مقاله به طور خاص بر توصیف چگونگی بازتولید ناخواسته ساختارهای هژمونیک توسط محققان غربی در کار خود متمرکز است.
اسپیواک خودش یک محقق است و به شدت از دشواری و خطرات فرضیه «صحبت کردن» برای افراد فرودستی که درباره آنها می نویسد آگاه است. به این ترتیب، کار او را می توان عمدتاً به عنوان تمرینی ظریف در مهارت تفکر انتقادی تفسیر دانست. او به تفصیل به مسائل معنا نگاه می کند، به ویژه به معنای واقعی شواهد موجود، و مقاله او تلاشی است نه تنها برای برجسته کردن مشکلات تعریف، بلکه برای روشن کردن آنها.
آنچه این را به یکی از آثار کلیدی تفسیر در کتابخانه مکات تبدیل می کند، البته اهمیت اساسی این اثر است. تفسیر، در این مورد، موضوع تفاوت بین اجازه دادن به افراد فرودست برای صحبت کردن از جانب خود، و تحمیل شیوهای از «صحبت کردن» به آنها است که – هر چند با نیت خوب – میتواند در دنیای پسااستعماری به همان اندازه آسیبرسان باشد که خفهکننده. ساختارهای سیاسی خود دنیای استعماری اسپیواک با پاک کردن ذرات تلاشهای علمی برای تفسیر، در برابر شکلی خاص فکری از سرکوب و به حاشیه راندن موضع میگیرد.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.