استانبول برای ایرانیان در دوره قاجار یکی از کانون‌های مهم تجددخواهی و نوگرایی است. این شهر به‌ویژه در عصر مشروطه‌خواهی، برای احرار و اص ...
استانبول برای ایرانیان در دوره قاجار یکی از کانون‌های مهم تجددخواهی و نوگرایی است. این شهر به‌ویژه در عصر مشروطه‌خواهی، برای احرار و اصلاح‌گران ایرانی حکم خانۀ دوم را داشت. در امان و دور از آزار و ستم دولت ایران، تاجران، بازرگانان، روزنامه‌نگاران و احرار زیادی در این شهر پناه گرفته و با ایجاد انجمن‌هایی مانند انجمن سعادت ایرانیان استانبول، انجمن خیریۀ ایرانیان استانبول، انجمن برادران و تأسیس و راه‌اندازی روزنامه‌های فارسی‌زبانی مانند اختر، شمس، سروش و خاور کوشیدند از تلاش آزادی‌خواهی در ایران به اشکال گونه‌گون مادی و معنوی پشتیبانی کنند. اثر حاضر سعی می‌کند در هفت جستار پرتوی بیفکند به این تکاپوها. در این میان در یکی از جستارها به دغدغۀ تجددگرایان عثمانی دربارۀ مسائل ایران و به‌ویژه موضوع اشغال تبریز به دست روس‌ها می‌پردازد. مقالۀ اخیر نشانگر آن است که در عصر مشروطه‌خواهی، نوگرایان دو کشور بی‌اعتنا به مرزهای مذهبی و جغرافیایی دل در گرو دست‌یابی به آرمان‌های مشترک انسانی در کنار هم علیه خودکامگی جبهه مشترکی برپا ساختند.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
