بولگاکُف وارث حقیقی نثر کوتاه چخوف بود. کنستانتین پائوستوفسکی مینویسد: «بولگاکُف بهحدی ساده مینوشت که آدم به شگفت میآمد. قلمش ه ...
بولگاکُف وارث حقیقی نثر کوتاه چخوف بود. کنستانتین پائوستوفسکی مینویسد: «بولگاکُف بهحدی ساده مینوشت که آدم به شگفت میآمد. قلمش همانند چخوف جوان سبُک بود و توانایی این را داشت تا در مورد هر چیزی که توجهش را جلب میکند، بنویسد و سیل عظیم تصورات و افکارش را روی کاغذ جاری کند.
پائوستوفسکی در بسیاری از مجلات و روزنامههای رنگارنگ دههی1920 شوروی، همپا و دوشادوش میخائیل بولگاکُف مینوشت و از معاشرت با او لذت میبرد. بولگاکُف در سالهای پس از انقلاب شوروی بسیار پرکار بود و داستانهای هجو زیادی نوشت و منتشر کرد. یکی از مجموعه داستانهایی که او در این دوره نوشت، یادداشتها و مینیاتورها نام دارد. داستانهایی که در طی سالهای 1919 تا 1925 به صورت جداگانه و سپس تحت عنوان یک مجموعه شامل چهارده داستان: «حساب»، «شب سومِ ماه»، «در تئاتر زیمین»، «او چطور دیوانه شد»، «کا.اِن.پِ. و کا.پِ.»، «یک قصهی چینی»، «تاج سرخ»، «حمله»، «سرگذشت عجیب یک آقای دکتر»، «روز هفتم نوامبر»، «حواستان به آدمهای پست باشد!»، «پرندهها در اتاق زیرشیروانی»، «شهر-باغ کارگری» و «تفتیش عقاید به سبک شوروی» منتشر شدند.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.