وقتی سعی می کردم چیزی را توصیف کنم، هیچ وقت نمی دانستم چه شکلی بوده است؛ فقط ناهنجاری های آن را به خاطر می آوردم، و اگر نابهنجاری ای در کار ...
وقتی سعی می کردم چیزی را توصیف کنم، هیچ وقت نمی دانستم چه شکلی بوده است؛ فقط ناهنجاری های آن را به خاطر می آوردم، و اگر نابهنجاری ای در کار نبود از خودم در می آوردم. همه ی افرادی که توصیف می کردم غول هایی با نقایص مادرزاد و صداهای ساختگی بودند. غالب اوقات محکومان فراری ای بودند که ساعت ها روی تنه ی درخت ها در جنگل می نشستند و داستان هایشان را برای باد تعریف می کردند. فورا معلولان، نابینایان و ابلهان را می دیدم، اما حتی این ها را هم نمی توانستم با جزئیات توصیف کنم. بیشتر به ویرانه ها علاقه داشتم تا به خانه ها. دوست داشتم وقتم را در گورستان ها بگذرانم و همیشه قبر افرادی را که خودکشی کرده بودند در امتداد دیوار می شمردم .
خاطره چیست؟ گذشته و آینده چیستند؟ زمان و مکان برای ما چه معنایی دارد؟ اینها سؤال هاییست که شخصیت اول کتاب در سفری طولانی در میان ایالات متحده و در جست وجوی همسر گمشده اش با آنها سروکله می زند. پتر هانتکه نویسنده ی بزرگ اتریشی و برنده ی جایزه ی نوبل ادبی ،۲۰۱۹ در این رمان کوتاه با حرکت میان زمان های مختلف و در آمیختن گذشته و آینده، و در جریان گفت و گوهای مدام شخصیت اول داستان با خود، به شیوایی عمق شخصیت های رمان و روابط آنها را روایت می کند. این کتاب که به زبان انگلیسی نوشته شده، اولین بار در سال ۱۹۷۴ انتشار یافت .
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
