«سپهر عمومی» مفهومی است که در دو دهه اخیر مباحث زیادی را در پیوند با دموکراسی و جامعه مدنی برانگیخته است. این مفهوم در جامعه فکری و سیاسی ا ...
«سپهر عمومی» مفهومی است که در دو دهه اخیر مباحث زیادی را در پیوند با دموکراسی و جامعه مدنی برانگیخته است. این مفهوم در جامعه فکری و سیاسی ایران در یک دهه اخیر به طور روزافزونی به کار گرفته شد، اما به نظر می‌آید که هم‌چنان غیرواضح و در همان حال ساده می‌نماید و اغلب به نحوی نه چندان اندیشیده و ژرف مورد توجه و استفاده قرار می‌گیرد. نگارنده در نوشتار حاضر، روش ساختن این مفهوم را با رجوع به دو متن برجسته یعنی «وضعیت انسانی» اثر آرنت و «دگرگونی ساختاری سپهر عمومی» اثر هابرماس هدف قرار داده است. در سخن پایانی کتاب می‌خوانید: «آرنت قلمرو عمومی را در متن فلسفه سیاسی مطرح می‌کند و هابرماس، سپهر عمومی را به عنوان یک نظریه اجتماعی، پیش‌شرط یک نظام دموکراتیک می‌داند. هم آرنت و هم هابرماس قلمرو عمومی و سپهر عمومی را در نسبتی با ویژگی‌های درآمیخته با کرامت و ارزش انسان تعریف می‌کنند، به نحوی که در مباحث آنان در آرنت بیشتر و در هابرماس کم‌تر انسانیت (اخلاق و فضیلت) و سپهر عمومی با یک‌دیگر پیوند می‌یابند. در نگاه هر دو، وجه متعالی و اخلاقی و انسانی در سپهر عمومی یا قلمرو عمومی امکان بروز می‌یابد و انسان خود می‌تواند سازنده سپهر و قلمرو عمومی باشد».
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
