از نیمه های سده نوزدهم که مارکس محرومان و سرکوب شدگان را به خودآگاهی فراخواند و نابودی لایه های فوقانی جامعه را نوید داد، تا امروز، تولیدا ...
از نیمه های سده نوزدهم که مارکس محرومان و سرکوب شدگان را به خودآگاهی فراخواند و نابودی لایه های فوقانی جامعه را نوید داد، تا امروز، تولیدات فکری او همواره محل تأویل های مختلف بوده است. یکی از جریان هایی که در این پوشش تاریخی به موازات دیگر رویکرد ها تداوم یافت، مارکسیسم غربی است. ویتگنشتاین، وبر، فروید، نیچه، سوسور، گادامر و... همه به امداد پروژه مارکس فراخوانده شدند. فرانکفورتی ها - آنان که به بحران پرداختند، آنان که هجرت کردند و آنان که به آشویتس و گولاک اندیشیدند - همگی از دل این سنت برآمده و میراث لوکاچ و گرامشی را فربه ساختند. آدورنو، هورکهایمر، والتر بنیامین، مارکوزه و هابر ماس همه این جا هستند. این سوتر، آنتونیو نگری و مایکل هارت روح مارکس را در دوران فرا شبکه ها احضار کرده و ناقوس مرگ امپراتوری را به صدا درآورده اند.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
