کتاب حاضر، پژوهشی در خصوص خط میخی فارسی باستان است که نویسنده در آن به نقد یافته‌ها و نظریات ایران‌شناسان می‌پردازد. وی خوانش همه‌ی باس ...
کتاب حاضر، پژوهشی در خصوص خط میخی فارسی باستان است که نویسنده در آن به نقد یافته‌ها و نظریات ایران‌شناسان می‌پردازد. وی خوانش همه‌ی باستان‌شناسان و زبان‌شناسان خارجی را که از 150 سال پیش به این طرف، از فارسی باستان عرضه کرده‌اند کژخوانی و برداشت‌های نادرست می‌داند و ریشه‌ی اصلی این کژخوانی‌ها را قیاس‌های مع‌الفارق فارسی باستان با خطوط میخی عیلامی و اکدی (بابلی) ذکر می‌کند. به اعتقاد ایشان زبان‌شناسان به تمامی، خط تحریری آرامی را از یاد برده‌اند که وسیله‌ی همه‌ی ارتباطات در بین‌النهرین و قلمرو هخامنشیان بوده است. نویسنده با عرضه‌ی جداول تلفظی زبان‌شناسان پیشین، هجایی یا نیمه هجایی پنداشتن خطوط میخی فارسی باستان را اشتباه دانسته و آن را نخستین خط میخی کاملا الفبایی جهان می‌پندارد. کتاب با نشانه‌های اختصاری و آوانویسی و همچنین جداول حروف میخی از دیدگاه ایران‌شناسان خارجی آغاز می‌شود.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
