مدعای اصلی کتاب حاضر آن است که بهترین راه برای درک تحولاتی که در فاصله سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ خاورمیانه را در هم نوردیدند و به بهار عربی شهرت ی ...
مدعای اصلی کتاب حاضر آن است که بهترین راه برای درک تحولاتی که در فاصله سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ خاورمیانه را در هم نوردیدند و به بهار عربی شهرت یافتند، تحلیل آنها در چارچوب مفهوم انقلاب است به شرط آنکه توان نهفته در این مفهوم را در متن محدودیتهایی درک کنیم که در قرن بیست و یکم و به ویژه در خاورمیانه و شمال آفریقا بر آن حادث یا تحمیل شده اند یعنی در متن جهانی که در آن ایدئولوژی های برانگیزاننده انقلابی جذابیت خویش را کم وبیش و به دلایل مختلف از دست داده اند و غلبه دیدگاه نئولیبرال نه فقط بر اقتصاد که همچنین بر اذهان فعالان اجتماعی و سیاسی از توانایی آنها در بسیج طولانی مدت مخالفتها و اعتراضات به شدت کاسته است. اکنون پرسش آن است که در چنین شرایطی، چه چیزی از توان نهفته در مفهوم انقلاب باقی میماند و چگونه یک چنین مفهومی می تواند همچنان پیام آور رهایی باشد؟ نویسنده کتاب بر این نظر است که انقلاب های قرن بیست و یکم لحظه های تجربه آزادی و رهایی و برابری و همبستگی هستند و به این معنا امکان تصور جهان دیگری را برای معترضان و فعالان فراهم می آورند و امید به تغییر را در دل جامعه زنده نگاه می دارند.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.