سجیه ی نیك از شرایط لازم برای دست‌يابی به سعادت و سعادت، غایت نهایی انسان است. پس غایت همه ی اعمال افراد، خواه فردی و خواه اجتماعی این اس ...
سجیه ی نیك از شرایط لازم برای دست‌يابی به سعادت و سعادت، غایت نهایی انسان است. پس غایت همه ی اعمال افراد، خواه فردی و خواه اجتماعی این است كه بزرگ ترین سعادت برای بزرگ ترین تعداد افراد بشر حاصل شود. ارسطو هیچ نوع تفاوتی بین خیر فرد و خیر افراد نمی شناسد، بلكه خیر فرد را بدون اجتماع خیلی ضعیف می داند؛ خواه فرد به این خیر آگاه باشد یا نباشد. پس بهترین و سعادتمند ترین زندگی از دید ارسطو آن است كه جامعه آن را به وجود آورده باشد. از دیدگاه ارسطو مملكت، یك مركز بزرگ و قوی برای تعلم و تربیت است كه به فرد فرصت مضاعفی را برای كشف خویش می دهد. فرقی كه ارسطو بین دو مرحله‌ی زندگی اجتماعی قايل است عبارت است از: مرحله‌ی استعداد برای حيات كامل مدنی و مرحله‌ی بهره گیری عملی از مدنیت. هسته‌ی اصلی رساله ی اخلاق ارسطو این است كه سجیه تشكیل شود؛ بدین ترتیب كه انسان برای حیات در یك جامعه ی مدنی آماده می شود. كتاب حاضر ترجمه‌ای است از "اخلاق نیكوماخوس" اثر ارسطو كه از كتاب اول تا دهم را شامل می شود.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
