فیلسوفان اسلامی عموما با چشم عقل و منطق به تحلیل مسئلههای هستیشناسی میپردازند، اما این بزرگان نسبت به چشم دل و چشم شهود و عالم حضور ن ...
فیلسوفان اسلامی عموما با چشم عقل و منطق به تحلیل مسئلههای هستیشناسی میپردازند، اما این بزرگان نسبت به چشم دل و چشم شهود و عالم حضور نیز بیتفاوت نبودهاند و انسان را مخلوقی میدانند که صاحب هر دو نگاه است. به شکل ناخودآگاه، این فیلسوفان بزرگ، همان گونه که به وجود مشکوک هستند و مراتب متعدد آن را درک میکنند، معرفت را نیز دارای سلسله مراتب مختلف تلقی کردهاند و به مراحل گوناگون آن آگاهی دارند. به عقیده بسیاری از متفکران، فلسفه اسلامی در اینجا با عرفان روبرو می شود و فلاسفه اتحاد و همدلی خود را با جمعی از عرفا نشان میدهند. "دفتر عقل و آیت عشق" به قلم استاد "غلامحسین ابراهیمی دینانی"، به شکلی گسترده، این موضوع را مورد بررسی قرار میدهد.
"غلامحسین ابراهیمی دینانی" در "دفتر عقل و آیت عشق" بحث میکند که افراد با نگاه تکبعدی به جهان و بیخبری از مراتب معرفت، فیلسوفان اسلامی و نزدیکی آنان به عرفا را محکوم میکنند. در اینجا اشاره میشود که علم و شناخت از اقسام حضوری و ظهوری است. درست است که عرفا از فیلسوفان انتقاد میکنند و در مورد آنها به طعنه صحبت میکنند، اما این اختلاف، به دلیل تنوع در سطوح معرفتی است. وقتی بزرگان دانش ذهن را نقد میکنند، به برخی از عبارات محدود و منجمد آن میپردازند که در مراحل اولیه متوقف شده و اسیر سود و زیان و امور پست است. اما با دقت در سخنان اهل بصیرت و مطالعهی کتاب "دفتر عقل و آیت عشق" اثر "غلامحسین ابراهیمی دینانی"، معلوم میشود که این بزرگان نه تنها عقل را رد نمیکنند، بلکه آن را در ظاهر و باطن، برهان و هدایتگر انسان میدانند.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.