هر روز، اینجا و آنجا، این خیابان و آن خیابان، کودکانی را میبینیم که برای بوی نان و خنکی آب، دست به گدایی دراز میکنند، فال میفروشند، مطربی م ...
هر روز، اینجا و آنجا، این خیابان و آن خیابان، کودکانی را میبینیم که برای بوی نان و خنکی آب، دست به گدایی دراز میکنند، فال میفروشند، مطربی میکنند تا نامشان بچههای خیابانی باشد و شب هنگام آسمان لحاف آنها و زمین گلیمشان و کارتنی مقوایی را خانه مینامند، با همهٔ امیدهایی که در نی نی چشمان آنها آینده را صدا میزند، چه دور و مبهم و تاریک!
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.